100 Jaar Horror - 1912 (Dr. Jekyl and Mr. Hyde) en 1913 (Der Andere)

1912 Dr. Jekyl and Mr. Hyde (James Cruze )
USA

Ik begin deze film uitdaging met een korte film uit 1912, een stille film uiteraard en wel een hele vroege vertelling van het Dr. Jekyl and Mr. Hyde verhaal. Met een speeltijd van slechts 12 minuten (één filmrol destijds) is dit een behoorlijk simpele versie van het alom bekende en veel verfilmde verhaal van Robert Louis Stevenson (The Strange Case of Dr Jekyll and Mr Hyde, 1886) . Een uitgeklede versie waarin de eerste transformatie al na een minuut de revue passeert, gerealiseerd door middel van simpele filmtrucjes. Het acteren is toneelachtig zoals je het wel kent van de stille film, maar dan nog wat aangedikt. Vooral leuk uit historisch oogpunt.

Trivia:
Het Jekyll en Hyde verhaal was een behoorlijk populair onderwerp in het vroege filmtijdperk en dit was dan ook al de derde versie ervan. De eerde versies dateerden uit 1908 en 1910. In het jaar 1913 verschenen ook nog eens twee versies.

Score :

 

 

 

1913 Der Andere (Max Mack)
Duitsland

Natuurlijk is er niet veel keuze tussen horrorfilms in deze vroege jaren maar ik wou niet gelijk nog een keer voor een Dr. Jekyl and Mr. Hyde film kiezen. Daarom voor Der Andere gekozen ondanks dat die meer naar de drama zou neigen. Maar wat blijkt, ook Der Andere is een soort van Dr. Jekyl... verfilming.
Tijdens een gezellige avond verteld een vriend van Dr. Hallers over gespleten persoonlijkheden, Dr. Hallers geloofd hier helemaal niet in en lacht het weg. Enige tijd later valt hij echter tijdens het paardrijden en als hij na een diepe slaap weer wakker wordt ondergaat hij zelf dat gespleten persoonlijkheden wel dergelijk bestaan.

Echt horror kun je dit niet noemen, er komt bijvoorbeeld geen make-up bij kijken en het ergste wat Dr. Hallers doet als hij als zijn andere persoonlijkheid wordt is het inbreken in zijn eigen huis! En enige spanning is dan ook ver te zoeken, tot het laatste shot waarin het publiek zich afvraagt of zijn aandoening daadwerkelijk verdwenen is.

Der Andere is met z'n 48 minuten al best een lange zit, met bijvoorbeeld scenes in een bar die zonder geluid best lang duren. Helemaal zonder enige vorm van geluid trouwens, ook geen muziek. Soms pakt dit best leuk uit natuurlijk want je wordt gedwongen je eigen invulling te geven aan scenes. Maar geen geluid, een print van bedenkelijke kwaliteit en Duitse titelkaarten die niet helemaal leesbaar zijn maken dit toch een vrij moeizame filmervaring.

Trivia:
Omdat in deze stomme film gevierd toneelacteur Albert Bassermann speelde was dit ook de eerste film die in Duitse kranten werd besproken. De recensies waren trouwens niet erg positief, iets wat Bassermann niet stopte, hij speelde hierna nog in 70 andere films.

Score: